Per 1 januari 2020 treedt de Wet arbeidsmarkt in balans (Wab) in werking. De Wab ziet ook toe op een andere vormgeving van de transitievergoeding. Wat gaat er precies veranderen?
Momenteel leidt de berekeningssystematiek van de transitievergoeding in de praktijk tot een verschil in kosten tussen de beëindiging van een kortdurende arbeidsovereenkomst (veelal een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd) en een langdurige arbeidsovereenkomst (veelal een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd). De wetgever wil dit verschil gelijktrekken met een tweetal maatregelen, om zo de drempel te verlagen voor de werkgever om een contract voor onbepaalde tijd aan te bieden.
Onder het huidige recht maakt de werknemer pas aanspraak op een transitievergoeding als het dienstverband tenminste twee jaar heeft geduurd. Met de inwerkingtreding van de Wab is dit recht er al vanaf de eerste dag van de arbeidsovereenkomst. Zegt de werkgever de arbeidsovereenkomst bijvoorbeeld al na een week in de proeftijd op, dan moet hij een transitievergoeding betalen voor die ene week.
Daarnaast komt de hogere opbouw na tien jaar dienstverband te vervallen, ook voor werknemers van 50 jaar en ouder. Voor alle dienstjaren wordt de opbouw berekend door een derde van het maandsalaris te nemen (onvolledige dienstjaren naar rato), ook voor de dienstjaren van vóór de wetswijziging. De systematiek dat de transitievergoeding wordt berekend over volledige periodes van zes maanden komt daarmee ook te vervallen. De systematiek voor de berekening van het maandsalaris blijft ongewijzigd.
De regelingen met betrekking tot de transitievergoeding, zoals die gelden op 31 december 2019, blijven wel van toepassing bij een einde van de arbeidsovereenkomst in 2020 of later, indien:
een procedure bij UWV of kantonrechter is gestart voor 1 januari 2020;
de arbeidsovereenkomst voor 1 januari 2020 is opgezegd of de werknemer voor die datum met het ontslag heeft ingestemd.
